چند کلمه دردو دل :

یه اخلاقِ خیلى گندى دارم بنده که وقتى خیلیییییى دلتنگ میشم به جاىِ اینکه حسمو بیان کنم عصبى میشم انقـــدر عصبى که دوست دارم به زمین و زمان گیر بدم :( بیچاره على که هیچوقت ازین اخلاقم گله نکرده و همیشه با مهربونى دلمو نــرم کرده

البته اخلاق هاىِ مضخرفِ من اینجا تمومى پیدا نمیکنه ! بضى وقتا وقتى از یه چیزِ کوچولو ناراحت میشم به زبون نمیارم بعد انقدر تو دلم میمووووونه که تبدیل به یه کینه وحشتناک میشه! 

وقتى دلتنگ میشم حتى اگه طرفمم بیبینم باااااااز دلم آروم نمیگیره :( تا بغلم نکنه بوسم نکنه دلتنگیم برطرف نمیشه :دى {حالا فک نکنیـن من دختر بچه بغلى هستم ، نه خیر ، آرامشِ آغوشِ عزیزمو دوست دارم و با هیچ چیز عوض نمیکنم}

فــ عـــ لـــ ا